Zasady nazewnictwa alkoholi:
1. Wyodrębniamy najdłuższy możliwy węglowy łańcuch główny, zawierający w strukturze atomy węgla połączone bezpośrednio z grupą funkcyjną -OH.
2. Nadajemy numerację atomom węgla w łańcuchu głównym, począwszy od atomów węgla połączonych z grupą -OH.
3. Pisząc nazwę alkoholu należy rozpocząć od wymienienia ewentualnych podstawników w kolejności alfabetycznej, z zaznaczeniem lokantów, przy których się one znajdują oraz ich ewentualnej wielokrotności (uwaga: przedrostki mówiące o krotności podstawników typu di-, tri- czy tetra- nie wpływają na kolejność alfabetyczną tych podstawników!).
4. Do wymienionych podstawników dodajemy nazwę węglowodoru z końcówką „-o’’, od jakiego pochodzi alkohol, dodając końcówkę -ol, zaznaczając przed nią, z którym atomem węgla grupa hydroksylowa jest połączona. W przypadku kilku grup -OH zaznaczamy ich położenie oraz krotność, stosując końcówki -diol, -triol (w zależności od ich ilości).