Odmiany alotropowe poza węglem, tlenem i fosforem tworzą także:
· Siarka- wykazuje zdolność do tworzenia ponad 30 różnych odmian alotropowych, z których najbardziej znanymi są siarka rombowa a i siarka jednoskośna b;
· Żelazo- tworzy odmiany alotropowe o sieci regularnej przestrzennie (s i a) oraz sieci regularnej ściennie (g);
· Arsen- jego odmiany alotropowe to arsen szary, czarny i żółty;
· Antymon- jego odmiany alotropowe to antymon żółty, czarny, wybuchowy i metaliczny;
· Cyna- jej odmiany alotropowe to cyna biała (b), cyna regularna a oraz cyna szara;
· Mangan- tworzy cztery odmiany alotropowe: a, b, g i s;
· Selen- jego odmiany alotropowe to selen szary a (metaliczny), selen czerwony b, selen czarny oraz odmiana g;
· Uran- tworzy następujące odmiany alotropowe: a (rombową), b (tetragonalną) oraz g;
· Bor- tworzy wiele odmian alotropowych o charakterze amorficznym i krystalicznym;
· Krzem- tworzy odmianę alotropową bezpostaciową i krystaliczną;
· German- tworzy odmianę alotropową zwaną germanenem;
· Pluton- tworzy sześć odmian alotropowych;
· Azot- w stałym stanie skupienia tworzy trzy odmiany alotropowe- a, b oraz azot czarny;
· Berkel- tworzy dwie odmiany alotropowe.
Alotropia to zjawisko w chemii, które pozwala na występowanie różnych odmian tego samego pierwiastka w takim samym stanie skupienia. Różnią się one właściwościami chemicznymi i fizycznymi, a największe różnice mogą dotyczyć ich sieci krystalicznych oraz liczby atomów w cząsteczce.