H2 – wiązanie atomowe (kowalencyjne niespolaryzowane); stan skupienia – gaz.
HF – wiązanie kowalencyjne spolaryzowane; stan skupienia – gaz.
KH – wiązanie kowalencyjne spolaryzowane; stan skupienia – ciało stałe.
Rodzaj wiązania chemicznego ustalamy na podstawie różnicy elektroujemności.
Wiązanie jonowe – wiązanie między atomami metalu i niemetalu, np.: Na2O, KCl. Różnica elektroujemności jest większa od 1,7.
Wiązanie kowalencyjne – wiązanie kowalencyjne pojawia się między atomami niemetali:
a) wiązanie kowalencyjne niespolaryzowane (atomowe) tworzy się między dwoma jednakowymi atomami: H2, N2, O2. Dla każdego z tych przykładów różnica elektroujemności jest równa 0.
b) wiązanie kowalencyjne spolaryzowane tworzy się w cząsteczkach, których różnica elektroujemności znajduje się w przedziale od 0 do 1,7, np.: HCl, H2O, NH3, CO2.
W tym zadaniu:
H2 – różnica elektroujemności jest równa 0, więc rodzaj wiązania – wiązanie kowalencyjne niespolaryzowane.
HF – różnica elektroujemności jest równa 1,9 (jest większa niż 1,7, ale nie będzie to wiązanie jonowe, ponieważ wiązanie jonowe występuje między metalem a niemetalem, zarówno wodór, jak i fluor to niemetale, a wiązanie występujące między dwoma niemetalami, gdzie różnica elektroujemności znajduje się w przedziale 0-1,7 to wiązanie kowalencyjne spolaryzowane).
KH — różnica elektroujemności jest równa 1,2 (znajduje się w przedziale 0-1,7), więc jest to wiązanie kowalencyjne spolaryzowane.
Warunki podane w zadaniu są warunkami normalnymi, więc podajemy stan skupienia, w jakim znajdują się podane cząsteczki i związki w warunkach normalnych.