LiOH
Li+ + OH- | kation litu, anion wodorotlenkowy
Sr(OH)2
Sr2+ + 2 OH- | kation strontu, anion wodorotlenkowy.
HI
H+ + I- | kation wodoru, anion jodkowy.
HClO3
H+ + ClO3- | kation wodoru, anion chloranowy (V)
CuF2
Cu2+ + 2 F- | kation miedzi(II), anion fluorkowy.
AlBr3
Al3+ + 3 Br- | kationglinu, anion bromkowy.
Al2(SO4)3
2 Al3+ + 3 SO42- | kationglinu, anion siarczanowy(VI).
SnBr4
Sn4+ + 4 Br- | kationcyny(IV), anion bromkowy.
Na2CO3
2 Na+ + CO32- | kation sodu, anion węglanowy.
K3PO4
3 K+ + PO43- | kation potasu, anion fosforanowy(V)
Aby napisać równanie dysocjacji, należy cząsteczkę rozbić na kation wodoru i anion w taki sposób, aby sumaryczny ładunek wynosił 0. Pamiętajmy również o symbolu wody nad strzałką. Nazwy jonów to w przypadku kationów: kation (czego?) np. kation sodu, a w przypadku anionów: anion (jaki?) np. anion siarczanowy(VI).