a) produkcja mebli:
– baza surowcowa – dostęp do drewna jest niezbędny przy produkcji mebli;
– zasoby pracy i kapitał ludzki – odpowiednia ilość pracowników umożliwia szybką produkcję;
– infrastruktura techniczna – pozwala na szybką dostawę materiałów do produkcji;
– rynek zbytu – bliskość rynku zbytu pozwala na szybką sprzedaż wyprodukowanych mebli.
b) produkcja lekarstw:
– kapitał ludzki – do produkcji lekarstw potrzebna jest odpowiednia ilość wykwalifikowanych pracowników;
– zaplecze naukowo-badawcze – współpraca z ośrodkami naukowo-badawczymi pozwala na pozyskiwanie przez firmy produkcyjne receptur leków;
– zasoby wodne – woda jest składnikiem wielu leków;
– rynek zbytu – bliski oraz chłonny rynek zbytu umożliwia szybką sprzedaż wyprodukowanych leków.
c) produkcja odzieży
–zasoby pracy – do produkcji leków niezbędna jest duża ilość pracowników;
– infrastruktura techniczna – dobrze rozwinięta infrastruktura techniczna pozwala na szybką dostawę odzieży do sklepów
– rynek zbytu – dostęp do rynku zbytu umożliwia szybką sprzedaż wyprodukowanej odzieży.
Wymienione czynniki zostały uporządkowane w kolejności od najważniejszego.
Czynniki lokalizacji przemysłu dzielą się na przyrodnicze oraz pozaprzyrodnicze. Do przyrodniczych zalicza się bazę surowcową, dostęp do wody, czynniki ekologiczne, właściwości terenu oraz warunki klimatyczne. Z kolei za czynniki pozaprzyrodnicze uznaje się rynek zbytu, zasoby pracy, kapitał ludzki, zaplecze naukowo-badawcze, bazę energetyczną, infrastrukturę techniczną, korzyści i niekorzyści aglomeracji, niekorzyści deglomeracji, czynniki strategiczne i behawioralne, politykę państwa oraz infrastrukturę społeczną.