W latach 1957-1958 w ramach Międzynarodowego Roku Geofizycznego podjęto badania obszarów polarnych, do których przystąpili naukowcy z 67 państw. Analizowano m.in. aktywność słoneczną, magnetyzm ziemski, elementy meteorologii, glacjologii, oceanografii, dokonano pomiarów promieniowania kosmicznego, zórz polarnych. Powstało ponad 1000 stacji badawczych. Polska zorganizowała całoroczną wyprawę badawczą na Spitsbergen i pracowała na Antarktydzie w stacji im. Dobrowolskiego.
Współczesne badania dotyczą prognozowania zmian obserwowanych w przyrodzie w związku z ocieplaniem klimatu i rozwojem dziury ozonowej i ich wpływem na tempo topnienia lodu.