Termin „wielka trójka”, powstały w trakcie konferencji wersalskiej w 1919 r., odnosi się do przywódców trzech państw, które odniosły zwycięstwo w I wojnie światowej. Były to Stany Zjednoczone, Francja i Wielka Brytania. Przywódcy tych właśnie państw mieli zadecydować o ładzie na świecie.
Wspomniane państwa cieszyły się największą stabilnością gospodarczą, po I wojnie światowej. Ich zaplecza wojskowe odegrały jedną z najważniejszych ról w czasie tego globalnego konfliktu, natomiast sojusze, które ze sobą zawarły pozwoliły na skutecznie przeciwstawianie się Niemcom. Państwa te posiadały rangę mocarstw europejskich (Wielka Brytania i Francja) oraz światowego (USA).