W ciągu zaledwie trzech lat, pomiędzy rokiem 1929, a 1932, nastąpił duży spadek cen, we wszystkich mocarstwach europejskich, a także w samych Stanach Zjednoczonych. Tak samo prezentował się spadek produkcji przemysłowej, we wspomnianych państwach.
W niektórych z nich, np. USA czy Niemczech, zmalał on o prawie 50%, względem wskaźnika z 1929 r.
Przedstawione dane były skutkiem wielkiego kryzysu gospodarczego, który miał miejsce w latach 1929–1933. Rozpoczął się on w Stanach Zjednoczonych i przeniósł na gospodarkę europejską. Początkiem tego zjawiska był tzw. czarny czwartek w USA, czyli gwałtowny spadek cen papierów wartościowych na giełdzie w Nowym Jorku. Doprowadziło to do bankructwa wielu znaczących przedsiębiorstw, a następnie ograniczeniu produkcji, redukcji etatów i zwiększeniu się bezrobocia. W związku z tym, że USA w dużej mierze uzależniało od siebie kraje europejskie, pod względem handlu i wymiany dóbr, sytuacja w Ameryce szybko rozprzestrzeniła się w Europie, pogarszając sytuację wewnętrzną w większości krajów.