W niedzielę dnia 12 września 1683Roku pod Wiedniem starły ze sobą armie – muzułmańska pod dowództwem wezyra Kara Mustafę I chrześcijańska, na której czele stanął król Polski Jan III Sobieski. Wojska austriackie i niemieckie zajęły lewe skrzydło. Na prawym skrzydle, na skraju lasu wiedeńskiego usytuowały się wojska polskie. Bitwa zaczęła się o poranku. Decydujące uderzenie nastąpiło dopiero około godziny 18.00, gdy król Polski pokierował szarżą husarii. Zmusiła ona wojska tureckie do ucieczki z pola bitwy. Łupem zwycięzców stał się ogromny obóz, znajdujący się na południowy zachód od miasta.
Ukazana na obrazie scena rozegrała się pod Wiedniem.
12 września 1683 r. miała miejsce odsiecz wiedeńska, czyli obrona Wiednia przed wojskami tureckimi dowodzonymi przez Kara Mustafę. To zwycięstwo polskiej ciężkozbrojnej jazdy, husarii, miało ogromne znaczenie dla Europy, gdyż obroniło m.in. Rzeczpospolitą przed najazdem Turków, a Węgrom, Bułgarom, Rumunom i Serbom dało nadzieję na wyzwolenie się spod ich wpływów.