- zacofanie;
- brak wyjazdów do Europy, a co za tym idzie pogarda dla cudzoziemców, czyli ksenofobia;
- wojny, w których Polacy walczyli z wyznawcami innych religii;
- ograniczanie praw protestantów przez kolejne sejmy.
W XVII w. na skutek wojen sarmatyzm nabrał negatywnego znaczenia. Polska szlachta zaczęła myśleć o sobie jako obrońcach katolicyzmu, czuli się z tego powodu wyjątkowi. Zaczęła się szerzyć wśród nich ksenofobia, czyli niechęć do obcokrajowców i wszystkiego, co pochodził zza granicy.