Słowa te dotyczyły działań Polaków na terenie zaborów, które stanowiły bunt przeciwko władzy rosyjskiej, pruskiej i austriackiej. Sienkiewicz chciał w ten sposób podkreślić niezłomność narodu polskiego, który poprzez manifestacje, strajki i różnego rodzaju aktywności dążył do poszerzenia tożsamości narodowej wśród wszystkich Polaków, a także do stopniowego odzyskania swojego państwa i jego niezależności.
Henryk Sienkiewicz otrzymał Literacką Nagrodę Nobla w 1905 r. Swoje przemówienie wykorzystał na powiadomienie światowej publiczności o sytuacji, która rozgrywała się na ziemiach polskich i zwróceniu uwagę na politykę zaborców. Podkreślił wówczas działania polskich patriotów i fakt, że nikt nie jest w stanie pozbawić ich prób walki o odzyskanie niepodległości.