Fragmenty mówiące o początku drogi:
– „jeszcze nieprzytomny / bielą / kropli z piersi,”
„nagim potopem / światła.”
„stromy szlak, pionowa droga […] w dół” to:
metaforyczne ukazanie życia, jako ciężkiej drogi, która prowadzi do śmierci.
Refleksje:
Moment, w którym się rodzimy jest momentem poznania świata. Narodziny są czystością i światłem.
Południe to:
„smak / i / znak.”
Refleksje:
autor przedstawia metaforycznie południe jako moment smakowania życia, które jest czasami gorzkie, a czasami słodkie.
Podczas wykonywania zadania przeanalizuj dokładnie podany wiersz, aby jak najdokładniej odpowiedzieć na wskazane polecenia. Autor porównuje narodziny do rozpoczęcia pewnej drogi.