Bohaterki utworu posługują się językiem mówionym, z charakterystycznym szykiem wyrazów i słownictwem (np. przezwisko „albinoska”). Maciej posługuje się językiem pełnym archaizmów, stylizuje swoje wypowiedzi na wypowiedzi cnotliwego rycerza zwracającego się do kobiet.
Archaizm może pełnić funkcję nie tylko zabiegu stylizującego utwór, ale także formę zabawy językowej. W podanym wyżej fragmencie archaizm jest elementem komizmu języka.