Środek poetycki zastosowany w wierszu to wyrazy dźwiękonaśladowcze, ponieważ naśladują one brzmienie określanego zjawiska. Ich przykładami z wiersza są: w szmerach trzciny, szepty cisz, ćwir-ćwir-ćwir, tiju-fit, cyt, cicho cyt, kuku, szelest, cisza, szept, szmer, szum śród ciszy.
Wyrazy dźwiękonaśladowcze (onomatopeje) przedstawiają odgłosy otaczającej rzeczywistości.