Ewa i Jaś, rodzeństwo, które na co dzień żyje w dużym mieście, spędzała wakacje na wsi u swojej Babci. Dzieci uwielbiają tam przyjeżdżać: spokój, świeże powietrze i możliwość długich pieszych wycieczek to tylko nieliczne z plusów, które dostrzegały dzieci. Podczas jednego ze spacerów dzieci wybrały się nad jezioro, które należało do ich ulubionych miejsc. Zazwyczaj bywało tam pusto, ponieważ mało kto wiedział o tym miejscu. Tym razem jednak było inaczej. Na brzegu ujrzeli grupkę ludzi, którzy żywo nad czymś dyskutowali, wymachując rękami. Dzieci zauważyły, że grupa stoi wokół czegoś, co leży na piaszczystej ziemi. Okazało się, że był to pies, którego ktoś chciał się pozbyć, zostawiając na pastwę losu. Piesek wymagał jednak opieki weterynaryjnej, ponieważ kulał na przednią łapkę. Ludzie nie byli chętni do pomocy, twierdzili jednak, że trzeba coś z nim zrobić. Jaś zadzwonił do babci i opowiedział o całej sytuacji. Babcia Teresa wraz z mamą dzieci, Dorotą, pojawiła się na miejscu, a następnie zabrała zwierze do weterynarza. Piesek doszedł do siebie, a następnie został adoptowany przez rodzinę rodzeństwa i spędzał z nimi każdą możliwą chwilę.
Wykorzystaj schemat z tabelki na stronie 86, z zadania 5.