„że ojczyzna w paroksyzmie”, „nieprzyjaciel depce naszą ziemię, przetom tu jest, mości panowie, aby razem z wami oponować się hostibus”, „e nie prędzej popuścimy szable z dłoni, aż ich z ojczyzny wyżeniem!” – hiperbola.
„Kto przy niej dziś nie stanie, kto jej na ratunek nie pobieży, ten nie syn, ale pasierb, ten niegodzien jej miłości.” – antyteza.
„Na Szweda! panowie bracia! Na Szweda!” – wykrzyknienie.
„ojczyzna w paroksyzmie” – metafora.
W tekście znajduje się wiele przykładów środków retorycznych.