W wierszu zostały skonfrontowane dwie postawy zainteresowania światem i obojętności wobec niego. Źródłem takich postaw może być nastawienie człowieka. Jeżeli ktoś jest pozytywnie nastawiony i ciekawy rzeczywistości dostrzega piękno nawet w najmniejszym elemencie. Z kolei, jeżeli ktoś jest obojętny i bierny, nawet najpiękniejsze miejsca na całym świecie wydadzą mu się mało interesujące. Przesłaniem wiersza jest nauka dotycząca tego, że człowiek powinien być ciekawym świata i otwartym na jego piękno.
Przesłanie wiersza to główna myśl, która z niego pochodzi.