Bohaterka fragmentu „Świat do góry nogami” Beaty Ostrowickiej opisuje swoją obojętność względem rodzeństwa oraz smutek i frustrację, jakie towarzyszyły jej po śmierci mamy.
Fragmenty świadczące o takich uczuciach Oli to:
· „Byli, ale równie dobrze mogłoby ich nie być.”
· „Młoda i Mały to była tylko fizyczność.”
· „Bardzo długo żyłam w przekonaniu, że to umarła moja Mama. [...] Że smutek i żal są uczuciami, o których Kuka nie ma zielonego pojęcia.”