Ojciec w wierszu Czesława Miłosza został ukazany jako mędrzec, który zajęty jest czytaniem oraz jako czarodziej, o czym świadczy następujący fragment wiersza:
„Zaklęcia głosem przyciszonym mruczy. / Jakie są dziwy, co w księdze się dzieją, / Dowie się, kogo Bóg czarów nauczy.”
Wiersz „Ojciec w bibliotece” ukazuje nie tylko różnice między ojcem a synem, ale również próbę zrozumienia i akceptacji tych różnic. Czesław Miłosz, choć nie podziela w pełni zainteresowań ojca, odnajduje w tym widoku jakąś wartość i znaczenie.