Tytuł fragmentu utworu oraz jego ostatnie zdanie mają ironiczny wydźwięk. Ta ironia wskazuje, że deklaracje dziewczynki o ogromnej miłości względem matki nie są prawdziwe, skoro nie idą w parze z czynami – pomocą mamie.
Ironia to figura retoryczna, w której słowa są używane w sposób przeciwny do ich dosłownego sensu, aby wyrazić ukryte znaczenie lub wywołać efekt sprzeczności. Polega na wyrażeniu czegoś, ale z intencją ukrycia prawdziwego przekazu lub podważenia dosłownej treści.