Nadawcą jest tu sam Tadeusz Różewicz, który stworzył ten wiersz, by przekazać swoje przemyślenia i spostrzeżenia na temat ludzkiego zachowania. Warto jednak podkreślić, że Tadeusz Różewicz po części utożsamia się również z ludożercami. Odbiorcami są czytelnicy wiersza, a poprzez odwołanie się do nich jako „ludożerców”, autor stara się skonfrontować ich z problemem braku empatii i zrozumienia dla innych ludzi. Przez tę niekonwencjonalną formę zwracania się do czytelnika, Różewicz zmusza nas do refleksji nad naszymi działaniami i postawą wobec innych, zachęcając nas do większej empatii i zrozumienia.
Forma wiersza jest istotna dla przekazu tytułowego „Listu do ludożerców”. Przywołuje on wyobrażenie o ludożercach jako osób, które chcą pożreć innych ludzi, dosłownie lub w przenośni. Autor odwołuje się do tego obrazu, by zwrócić uwagę na egoizm, brak zrozumienia dla innych i brak współczucia wśród ludzi. Tytuł nawiązuje do tego, że ludzie często zachowują się w sposób „ludożerczy”, czyli nie troszczą się o innych i skupiają się wyłącznie na swoich potrzebach i interesach.