Przykładowe rozwiązanie
Obu zbójników, czyli Janosika i Ondraszka, łączyła przede wszystkim wspólna działalność w zbójnictwie oraz to, że byli znani ze swoich przestępczych czynów. Obie postacie są dobrze znane w folklorze i legendach, jednak trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy ich postacie były całkowicie oparte na faktach historycznych.
Co do Janosika, istnieje wiele sprzecznych informacji na temat jego rzeczywistego istnienia i działań. Nie ma jednoznacznych dowodów historycznych potwierdzających jego istnienie, a wiele z opowieści o nim jest wynikiem przekazów ustnych i legend. Mimo to, postać Janosika stała się narodowym bohaterem w polskiej i słowackiej kulturze, uosabiając ideał dobrego złoczyńcy i buntownika przeciwko niesprawiedliwym władcom.
Podobnie jest w przypadku Ondraszka. Choć są pewne informacje historyczne potwierdzające istnienie zbójnika o tym imieniu, opowieści i legendy na jego temat zostały w dużej mierze zromantyzowane i zmodyfikowane w przekazach ustnych. Zdaniem wielu historyków, historia Ondraszka może być bardziej zbliżona do rzeczywistości niż ta o Janosiku, ale wciąż jest trudno oddzielić fakt od fikcji.
Czy zasługiwali na miano bohaterów?
To jest kwestia perspektywy i interpretacji. W ludowej tradycji obaj zbójnicy są przedstawiani jako swoiści bohaterowie, walczący przeciwko opresyjnym władcom i systemowi, a jednocześnie wyrzekający się łupienia biednych i niewinnych. Przybierają postać „dobrych zbójników”, którzy swoimi działaniami wzbudzali sympatię wśród zwykłych ludzi.
Jednakże, z perspektywy prawa i rzeczywistego życia, byli to przestępcy popełniający akty rabunkowe, napady i morderstwa. Ich działania były szkodliwe dla społeczeństwa i krzywdziły niewinnych ludzi. Takie zachowanie nie może być akceptowane ani usprawiedliwiane w społeczeństwie opartym na zasadach sprawiedliwości i praworządności.
Janosik:
– jeden z najbardziej znanych zbójników karpackich,
– pochodził ze wsi Terchova na Słowacji,
– urodzony w 1688 roku,
– pełnił służbę na zamku w Bytczy,
– dołączył do bandy Uhoriczka,
– cel: zdobycie łupów dla siebie i swoich towarzyszy,
–18 marca 1713 roku stracono go.
Ondraszek:
– zwany także Ondrasz Szebesta,
– urodził się w 1680 roku,
– był synem bogatego chłopa,
– grasował jako zbójnik w rejonie Łysej Góry,
– zabity przez swojego rywala, Jurę Fucimana, który konkurował z nim o przywództwo nad bandą, a zabójstwo dokonano przy użyciu ciupagi.