Wiersz składa się z pięciu strof, a każda ze strof ma różną liczbę wersów. W wierszu nie występują rymy. Wiersz charakteryzuje się prostotą i dosadnością, co podkreśla jego przesłanie.
Autor używa takiej formy wiersza, aby podkreślić swoje przesłanie. Wiersz jest prosty, ale mocno oddziałuje na czytelnika, zmuszając go do zastanowienia się nad zachowaniami społeczeństwa i koniecznością empatii oraz zrozumienia dla innych ludzi.
Forma wiersza jest istotna dla przekazu tytułowego „Listu do ludożerców”. Przywołuje on wyobrażenie o ludożercach jako osób, które chcą pożreć innych ludzi, dosłownie lub w przenośni. Autor odwołuje się do tego obrazu, by zwrócić uwagę na egoizm, brak zrozumienia dla innych i brak współczucia wśród ludzi. Tytuł nawiązuje do tego, że ludzie często zachowują się w sposób „ludożerczy”, czyli nie troszczą się o innych i skupiają się wyłącznie na swoich potrzebach i interesach.