Historycy sztuki nie mają odpowiednich zasobów słów, by opisać poetyckość obrazów Vermeera, natomiast Herling–Grudziński wskazuje, że eseista dopatruje się w obrazach piękna, którego inni nie zauważają.
W rozwiązaniu wskaż, jaka jest różnica w podejściu do omawianego dzieła, z perspektywy historyka sztuki i eseisty.