W tekście dominuje komizm sytuacyjny. Zdecydowanie zabawne sytuacje przeważają nad śmiesznymi postaciami lub słowami. Przykładami takich zdarzeń są: Papkin zalecający się do Klary, dyktowanie listu przez Cześnika, Rejent zmuszający robotników do zeznań, „wzięcie” w niewolę Wacława.
Przyjrzyj się komizmowi w utworze i powiedz, jaki jego rodzaj jest najczęstszy. Komizm sytuacyjny to rodzaj komizmu, gdzie zachowania i działania bohaterów, a także niezwykłych przypadków wywołują rozbawienie. Komizm słowny to wywołanie śmiechu u czytelnika, poprzez zastosowanie odpowiednich środków słownych, np. powiedzeń, przejęzyczeń itp. Komizm postaci ma na celu wywołać śmiech ukazując bohatera poprzez przerysowanie cech, ale także ukazanie sprzeczności pomiędzy działaniami a wypowiedziami. Uzasadnij swoją wypowiedź, podając argumenty.