Wytłumacz, na czym polega paradoksalność przedstawionej w wierszu relacji człowieka z Bogiem.
Paradoks polega na tym, że Bóg, chociaż jest nieskończony i szczęśliwy sam w sobie, chce być kochany i wielbiony przez człowieka, który jest skończony, nieszczęśliwy i grzeszny.
Paradoks ten jest wyrażony w drugiej strofie, Opis kondycji człowieka kończy się w drugiej strofie pytaniem retorycznym: „I od takiego [człowieka] (Boże nieskończony / W sobie chwalebny i w sobie szczęśliwie / sam przez się żyjąc) żądasz jakmirz chciwie / być miłowanym i chcesz być chwalony?”. Bóg, jako wszechmogący, nie potrzebuje wcale miłości tak nieznaczącej istoty, jak człowiek – a mimo to jej chce i wymaga.
Zadanie 2.
219Ćwiczenie 4.
241Ćwiczenie 1.
241