Zinterpretuj obraz człowieka opisany w wierszu. Weź pod uwagę zawarte w tekście przekonanie o teatralności świata.
Człowiek jest przedstawiony jako aktor, który przez lata odgrywa swoją rolę, tragiczną lub śmieszną, i dopiero śmierć kończy jego grę.
Morsztyn porównuje człowieka do aktora, pisząc, że: „Jesteśmy jakby na grę persony ubrane / i odprawujem z laty żarty łzy oblane”. Dopiero śmierć „zdziera człowiekowi maskę”, pozwala mu przestać odgrywać rolę.
Zadanie 2.
219Ćwiczenie 4.
241Ćwiczenie 1.
241