Zapisz w zeszycie, w jaki sposób poeta zestawia uroki życia i śmierci, oraz zinterpretuj je.
– „z rozkwitłej krasy swojej będąc zgoocony / zostaje w trupią brzydkość strasznie odmieniony” – za życia człowiek może być piękny, po śmierci staje się brzydki i straszny
– „z kilku tarcic ma w sobie trumna ono ciało / które na świecie gmachów dość kosztownych miało” – za życia człowiek żyje w dostatnich pałacach, pięknych pokojach; po śmierci ma tylko trumnę z kilku desek
– „miast sług, których wielkie gromady stawały / będzie orszak z rozlicznej gadziny, szkarady” – człowiek za życia ma liczną służbę, po śmierci będą mu towarzyszyły tylko robaki
– „za drogo tkany ubiór, za rozkoszne szaty / sprosna będzie na ciele leżeć gnojna szmata” – za życia człowiek ma piękne ubiory, po śmierci będzie tylko w zepsutych resztkach tkanin
Poeta opisuje życie i śmierć na zasadzie kontrastu – pokazuje uroki życia (piękno, bogactwo, wygodę, dostatnie ubrania), które śmierć zamienia na dużo skromniejsze, lub niszczy całkowicie. Wskazuje w ten sposób, jak bardzo przemijające są rzeczy, które ludzie uznają za wartościowe.
Zadanie 2.
219Ćwiczenie 4.
241Ćwiczenie 1.
241