Elementy, które wskazują na użycie stylizacji środowiskowej:
– słownictwo slangowe i potoczne (np. „rozkminił”, „wbił się do niego na kwadrat”);
– anglicyzmy (np. „please”);
– słownictwo nacechowane emocjonalnie (np. „winko”);
– swobodna budowa zdań („np. „A Jezus do niego: Gościu, wrzuć na luz, idź już, bo Twój syn żyje. I uwierzył w to ten gość, co mu Jezus rzekł, i poszedł sobie”.).
Stylizacja środowiskowa wykorzystuje potoczny język i słownictwo typowe dla konkretnej grupy społecznej.