Norwid wyraża złość w wierszu „Trzy strofki”. Rozstał się z kobietą, wyemigrował do USA, przepłynął ocean. Tęskni, ale jest zły i urażony, bo został porzucony.
Słowacki natomiast boleje nad rozstaniem. Wspomina wspólne przestrzenie, opisuje swoje nowe miejsce. Jest smutny. Tęskni, ponieważ wie, że ta tęsknota nigdy się nie skończy.
Punktem wspólnym jest obu poetów i rozstanie z ukochanymi.
Obaj poeci wyrażają tęsknotę, nie tylko za miejscem, z którego wyjechali ale przede wszystkim za osobami z którymi musieli się rozstać. Norwid jest zły, natomiast Słowacki smutny i rozżalony.