Czytając utwory Mickiewicza, trudno nie przyznać, że określenie wieszcz narodowy jest w pełni uzasadnione. Powstaniu listopadowemu poświęcił poeta dwa niezwykle ważne wiersze: „Redutę Ordona” oraz „Śmierć pułkownika”. Mesjańska wizja narodu – efekt fascynacji ideami głoszonymi przez Andrzeja Towiańskiego, znalazła swoje odzwierciedlenie w dramacie „Dziady część III”. Spory w łonie emigracji skłoniły Adama Mickiewicza do rozprawienia się z mitem szlacheckiej wolności. Dlatego podtytuł epopei „Pan Tadeusz” świadczy o dojrzałości politycznej i jego autora.
Trzeba tak przekształcić tekst, żeby był spójny wewnętrznie.