Podmiot liryczny w dwóch ostatnich strofach zyskał mądrość, która pozwolił mu osiągnąć spokój i pogodzić się z życiem. Jest to nawiązanie do stoicyzmu.
Stoicyzm za cel życia stawia sobie życie w zgodzie z cnotą, która rozumiana jest jako samoświadomość, harmonia, spokój wewnętrzny, oparcie się na racjonalnej naturze ludzkiej, opanowanie emocji. Postawa stoicka daje poczucie wolności i szczęścia.