Metafory, które:
- ożywiają lub uosabiają elementy krajobrazu: szepnęły wiotkim skrzydłem nietoperze, wrzasnął derkacz; odezwały się chórem podwójnym dwa stawy; drugi staw odpowiedział mu krzykiem żałośnie namiętnym; tamten nuci z cicha, ten zdaje się wyrzekać, tamten tylko wzdycha; tak dwa stawy gadały;
- wyolbrzymiają przedstawiane zjawiska: wśród tysiąca gwarów (podkreśla głośność);
żab niezliczone hordy (wyolbrzymia ilość)
- zastępują nazwę zjawiska lub bohatera bardziej rozbudowanym opisem:
nietoperzów siostrzyczki (ćmy); pierwszy skrzypek łąki (derkacz).
W utworze autor zastosował szereg różnorodnych metafor.