a) wzrok: czarne torfowiska, lilaróżowe kwiatki, ciemnozielone zbocza,
słuch: cichy zakątek, kołyszące się kity trzciny;
dotyk: lepka mgła, wilgotna wata, rozgrzana patelnia;
węch: zeschłe, gnijące kępy traw.
b) mała owalna wysepka,
kopiec porośnięty kwitnącym żółto miodownikiem,
wysokiego kopca,
duże, czarne oczy rozlanej wody,
masywna, mroczna budowla z prostokątnymi wieżami o ostrych, spadzistych hełmach,
stromy, duży dach
c) Uroczysko
- „Uroczysko [...] wygląda jak odwrócony do góry dnem spodek”,
„W słoneczne dni Uroczysko [...] smaży się na moczarach jak na rozgrzanej patelni”
- moczary
„moczary chłoną wodę jak gąbka”
- mgła
„podnosi się z bagien [...] mgła i jak liszaj osiada na listkach miodownika”
- wzgórza
„wzgórza, nierówne, postrzępione jak brzeg naddartej książki”,
„łyse, skaliste, z piargami wapiennego kamienia, bielejącego w zieleni jak wysuszone w słońcu kości”
d) morze podmokłych łąk – falowanie traw, ogrom przestrzeni;
zielony kożuch rzęsy – obfitość, grubość warstwy roślin na wodzie, tajemniczość wyglądu
czarne oczy rozlanej wody – okrągłe kształty kałuż, połyskiwanie tafli wodnej
płoty tataraku – proste kształty łodyg, wysokość roślin
e) W opisie kolegiaty dominują: porównanie, ożywienie:
„podobna [...] do przykucniętego dziwacznego zwierza, który wsparł się o ziemię na przednich łapach, zgarbił, przyczaił, wtuliwszy głowę w ramiona i wystawiwszy spiczaste uszy”; „owe uszy okazują się dwiema prostokątnymi wieżami [...], grzbiet zwierza stanowi stromy, duży dach, a wtulony łeb to »empora« wciśnięta pomiędzy wieże.
Tekst utworu przepełniony jest różnymi środkami artystycznego wyrazu.