Niewielu starożytnych władców może się poszczycić tyloma zasługami, co król Menes. Za jego panowania zaczęto prowadzić kroniki, w których zapisywano nie jedno, nie dwa, ale wiele dokonań władcy z okresu obejmującego każdy rok – aż do końca jego rządów. Odnotowywano także poziom wody w świętej rzece Nil, co miało ogromne znaczenie dla gospodarki państwa. Niejeden fragment takich roczników z czasów V dynastii zachował się na bazaltowej płycie (znanej jako kamień z Palermo).
Niejeden i niewielu to wyjątki liczebników, które piszemy łącznie z cząstką „nie”.
W zdaniu „(…)w których zapisywano nie jedno, nie dwa(…)” cząstka „nie” jest pisana oddzielnie, ponieważ występuje wyraźne jako zaprzeczenie i ta cząstka ma za zadanie to podkreślić.