W utworach takich jak Mit Syzyfa Alberta Camusa autor podkreśla ideę, że ludzkie życie może mieć sens pomimo cierpienia i absurdalności. Camus argumentuje, że jednostka może nadać sens swojemu życiu poprzez akty buntu i autentyczną egzystencję. Cierpienie i absurd nie muszą prowadzić do rezygnacji z życia, ale mogą stanowić wyzwanie do działania i tworzenia własnego znaczenia.
W utworze takim jak Człowiek z marmuru Andrzeja Wajdy postrzeganie cierpienia jest bardziej pesymistyczne. Twórcy tych dzieł ukazują ludzką samotność, alienację i bezsensowność życia. Cierpienie jest często przedstawiane jako nieodłączna część ludzkiego losu, a próby znalezienia sensu kończą się zazwyczaj niepowodzeniem.
W tekstach religijnych, takich jak Biblia, znaleźć można różne interpretacje cierpienia. W jednej perspektywie cierpienie jest postrzegane jako próba lub kara, która ma doprowadzić do duchowego wzrostu lub nawrócenia. W innej perspektywie cierpienie jest traktowane jako tajemnica, która pozostaje poza ludzkim zrozumieniem, ale jest częścią planu Bożego.
Porównując te trzy stanowiska, można zauważyć, że każde z nich ma swoje zalety, a także ograniczenia.
Praca argumentacyjna jest pracą pisemną, która ma na celu przyjęcie stanowiska i jego udowodnienie, poprzez podanie odpowiednich argumentów.