W poezji pory roku często są metaforą dla ludzkich uczuć, przemijania, narodzin i śmierci, zmian i transformacji. Dzięki temu motywowi poeta może oddać różnorodność doświadczeń ludzkich, ukazać piękno natury oraz zobrazować życie w jego różnych aspektach.
Przykłady wierszy:
– Adam Asnyk „Widmo jesieni”,
– Leopold Staff „Zima”
Motyw pór roku jest częstym tematem w poezji ze względu na jego uniwersalność i bogactwo możliwości artystycznych. Pory roku odzwierciedlają cykl życia i zmiany zachodzące w naturze, co jest bliskie ludzkiemu doświadczeniu. Ponadto każda pora roku ma swoje charakterystyczne cechy, barwy, dźwięki i zapachy, które pobudzają zmysły i emocje, co pozwala poecie wyrazić różnorodne nastroje i odczucia.