Środki poetyckie w wierszu Jesień:
– epitety – „smutna jesień”, „Krótka wiosna”
– wykrzyknienie – „taki los!”
– ożywienie – „chmury gonią”, „listku blady”,
– wyliczenie – „Krótka wiosna, po niej grady, potem burze, ciemność, zdrady”
Środki artystyczne w poezji to techniki i narzędzia używane przez poetów do tworzenia efektów artystycznych i wywoływania określonych emocji u czytelnika. Oto kilka przykładów popularnych środków artystycznych w poezji:
Metafora, czyli porównanie dwóch różnych rzeczy lub idei, które nie mają dosłownego związku, w celu tworzenia nowych znaczeń i obrazów, np.: Twoje oczy to błyszczące diamenty.
Porównanie to figura retoryczna, polegająca na zestawieniu dwóch różnych elementów w celu ukazania podobieństw między nimi. Porównanie opiera się na porównawczym użyciu słów takich jak „jak”, „podobny do”, „jakby”, „jak gdyby” itp.
Personifikacja, czyli nadanie przedmiotom, zwierzętom lub abstrakcyjnym pojęciom cech ludzkich, np.: Wiatr szeptał do mnie swoje największe tajemnice.
Apostrofa, czyli bezpośredni zwrot do osoby, rzeczy lub abstrakcyjnego pojęcia, np.: O, miłość, ty najpiękniejsza ze wszystkich uczuć!
Epitet, czyli użycie przymiotnika lub przymiotnika dzierżawczego, aby opisać cechy lub właściwości czegoś, np.: Białe płatki śniegu.
Elipsa, czyli celowe pominięcie pewnych elementów w zdaniu, co daje większą ekspresję i sugestywność, np.: Idę do ciebie, w ciszy i nocy.
Onomatopeja, czyli użycie dźwięków w słowach, aby naśladować dźwięki przedmiotów lub zjawisk, np.: Szelest liści pod stopami.