Rośliny łąkowe to przede wszystkim trawy, ponieważ nie mają one dużych potrzeb dotyczących rodzaju gleby. Swą budową są przystosowane do warunków jakie panują na łące – zmian temperatury, wiatru, poziomu nasłonecznienia (brak drzew dających cień). Jedną z najczęściej występujących traw jest życica trwała. Trawy stanowią schronienie dla drobnych zwierząt oraz pokarm dla zwierząt zamieszkujących łąkę. Łodyga traw jest nazywa źdźbłem i jest podzielona na odcinki. W węzłach rosną liście i trawa rośnie, dzięki czemu nawet gdy jest zjadana i niszczona przez zwierzęta to odrasta z węzłów znajdujących się poniżej.
Przykłady roślin łąkowych: jaskier, dzwonek, koniczyna, firletka, rzeżucha, mniszek, rojnik.
Przykładowa ilustracja koniczyny łąkowej:
https://www.flickr.com/photos/61218143@N04/5885530536
Kwiaty roślin łąkowych (na przykład koniczyny) występują bardzo często w postaci większych kwiatostanów, dzięki czemu są łatwo dostrzegalne przez owady, które odżywiają się ich nektarem i pyłkiem – zapylają je. Z kolei liście są poukładane w kształcie rozety, czyli zajmują bardzo dużo miejsca ułożone przy ziemi – przez co utrudniają rozrost innym roślinom i wygrywają, konkurując z nimi o miejsce.
Roślina rojnik przykładowo, ma grube liście, które służą do gromadzenia wody, co pozwala przetrwać susze. Łodyga roślin jest niezdrewniała, zielona, odporna na zniszczenie.
Łąka jest obszarem, na której nie występują drzewa. Można na niej zaobserwować dużo różnorodnych roślin. Roślinność, która znajduje się na łące jest pożywieniem dla organizmów, które ją zamieszkują oraz może być wykorzystana jako pasza dla zwierząt hodowlanych.