Dzień to okres między wschodem a zachodem Słońca. – Prawda (P)
Kalendarzowe lato zaczyna się 22 czerwca. – Prawda (P)
Zachód Słońca to moment, w którym Słońce znajduje się nisko nad widnokręgiem. – Fałsz (F)
O wschodzie Słońca cień rzucany przez obiekty jest najkrótszy w ciągu dnia. – Fałsz (F)
Na terenie Polski w momencie najwyższego położenia Słońca nad widnokręgiem cień rzucany przez obiekty zawsze wskazuje kierunek północny. – Prawda (P)
Słońce zawsze wschodzi dokładnie na wschodzie i zachodzi dokładnie na zachodzie. – Fałsz (F)
Słońce znajduje się najwyżej nad widnokręgiem w ciągu dnia w czasie górowania Słońca. – Prawda (P)
Dniem nazywa się część doby, w której Słońce jest widoczne na niebie, a więc znajduje się ponad linią widnokręgu. Dzieje się tak po wschodzie, a przed zachodem Słońca.
Wschód Słońca to moment, w którym górna część tarczy słonecznej podczas wznoszenia się na horyzoncie przekroczy linię widnokręgu. Ma to miejsce po wschodniej stronie widnokręgu, jednak nie zawsze idealnie w punkcie, który tarcza kompasu wskazuje jako kierunek wschodni: miejsce wschodu Słońca przesuwa się nieco w zależności od pory roku.
Zachód wyznaczamy przez moment, w którym górna krawędź tarczy słońca chowa się pod widnokręgiem. Ma to miejsce na zachodniej stronie widnokręgu, jednakże dokładnie na zachodzie Słońce zachodzi dwa razy do roku: w równonoc wiosenną i jesienną.
Południe słoneczne to moment, w którym słońce znajduje się na niebie w najwyższym możliwym punkcie, a co za tym idzie – przedmioty rzucają najkrótszy możliwy cień. Słońce znajduje się wtedy po południowej stronie nieba, zatem cień wskazuje orientacyjnie kierunek północny.
Kalendarzowe lato zaczyna się 22 czerwca. Jest to data stała i umowna, wyznaczona w okolicy astronomicznego początku lata, czyli dnia, w którym oś obrotu Ziemi po swojej północnej stronie wychylona jest w stronę Słońca (nazywa się to letnim przesileniem).