Strefa wolnego handlu, będąca pierwszym etapem eliminacji barier handlowych, to umowa, która usuwa wybrane lub wszystkie cła oraz inne ograniczenia w wymianie handlowej między stronami umowy. W przeciwieństwie do unii celnych, uczestnicy strefy wolnego handlu zachowują autonomię w określaniu taryf celnych wobec państw trzecich.
Afrykańska Kontynentalna Strefa Wolnego Handlu (AfCFTA), która rozpoczęła funkcjonowanie od 1 stycznia 2021 roku. Stanowi jedną z największych stref wolnego handlu na świecie. Jest to przełomowe porozumienie, ponieważ wcześniej liberalizacja handlu w Afryce opierała się na wielu mniejszych umowach, często nakładających się terytorialnie. Zgodnie z informacjami ze strony internetowej AfCFTA, porozumienie to otwiera drzwi dla aż 30 milionów ludzi, dając im szansę na wyjście z ubóstwa.
W Ameryce Południowej największa strefa wolnego handlu działa w ramach organizacji znanej jako Wspólny Rynek Południa (Mercosur), która została utworzona w 1991 roku. Pełnoprawnymi członkami tworzącymi unię celną są Brazylia, Argentyna, Paragwaj i Urugwaj, natomiast pozostali członkowie należący jedynie do strefy wolnego handlu to Chile, Kolumbia, Peru, Boliwia, Ekwador, Gujana i Surinam. Ponadto Meksyk i Nowa Zelandia pełnią funkcje obserwatorów w tej organizacji.
Strefa wolnego handlu to obszar, na którym państwa członkowskie lub regiony gospodarcze obniżają, lub znoszą cła i inne ograniczenia handlowe w celu zwiększenia wymiany handlowej między sobą. Głównym celem strefy wolnego handlu jest promowanie handlu międzynarodowego poprzez ułatwienie przepływu towarów i usług oraz zmniejszenie barier handlowych, takich jak cła, kontyngenty importowe czy regulacje techniczne.