Przyjrzyj się rysunkowi przedstawiającemu ekosystem, a następnie pokoloruj: na zielono producentów, na czerwono konsumentów (niebędących destruentami) i na niebiesko konsumentów będących destruentami.

Łańcuch pokarmowy nazywany również łańcuchem troficznym to schematyczne przedstawienie zależności pokarmowej między organizmami w postaci szeregu, gdzie każdy gatunek stanowi kolejne ogniwo. Organizmy stanowiące ogniwo dalej położone w łańcuchu odżywiają się organizmami umiejscowionymi wcześniej. W skład łańcucha pokarmowego wchodzą trzy rodzaje organizmów (poziomy troficzne), które ze względu na pełnioną przez nie funkcje dzielimy na: producenci, konsumenci i destruenci. Destruenci to organizmy cudzożywne, które żywią się martwą materią organiczną. Producenci to organizmy samożywne, które ze związków nieorganicznych tworzą materię organiczną. Konsumenci to organizmy heterotroficzne, czyli cudzożywne, dla których źródłem materii organicznej są inne organizmy. Konsumentów dzieli się na rzędy – konsumentów I rzędu stanowią roślinożercy, a konsumenci II rzędu to zwierzęta drapieżne, które żywią się roślinożercami. Natomiast drapieżnicy żywiący się organizmami należącymi do konsumentów II rzędu to konsumenci III rzędu. Wyjątkiem jest człowiek, który jako gatunek wszystkożerny zaliczany jest do konsumentów I i dalszych rzędów.

W zależności, jaki rodzaj organizmów stanowi pierwsze ogniwo łańcucha pokarmowego wyróżnia się dwa rodzaje łańcuchów: spasania i destruentów (detrytusowy). W łańcuchu spasania pierwszym ogniwem jest organizm autotroficzny (producent), czyli na przykład rośliny lub glony. Łańcuch destruentów nazywany również łańcuchem detrytusowym rozpoczyna się od martwej materii organicznej, a kolejnym ogniwem są saprofagi (destruenci), czyli organizmy żywiące się martwymi organizmami, na przykład grzyby, bakterie).