Wektorem nazywamy nośnik DNA zdolny do powielania się w komórce. Do tej cząstki można wprowadzić fragment innej cząsteczki DNA (np. obcy gen), co wykorzystuje się w uzyskiwaniu organizmów transgenicznych. W zależności od typu organizmu poddawanego modyfikacji może być nim na przykład: plazmid, bakteriofag, wirusy infekujące komórki eukariotyczne, sztuczne chromosomy drożdżowe i inne).
Zauważ, że zgodnie z definicją organizmu transgenicznego zawiera on obcy materiał genetyczny. Ten materiał genetyczny powinien zostać w jakiś wprowadzony do komórek. To właśnie wektor genetyczny umożliwia wprowadzanie obcego fragmentu DNA do komórek modyfikowanego organizmu. Przykładem może być użycie zmodyfikowanego plazmidu z obcym fragmentem DNA. Taki plazmid jest pobierany przez bakterię, którą chcemy zmodyfikować – taka bakteria będzie mogła produkować nowe białko.