Abyśmy mieli do czynienia z przewodnictwem prądu elektrycznego przez substancje chemiczne, muszą być w nich obecne nośniki ładunku mogące poruszać się na całym obszarze próbki.
Sód jest metalem. Obecność elektronów zdelokalizowanych, które swobodnie poruszają się między kationami metalu sprawia, że metale przewodzą prąd elektryczny. Podłączenie metalu w obwód elektryczny skutkuje przesunięciem się chmury elektronowej w kierunku bieguna dodatniego, a jednocześnie z ujemnego bieguna ładunki ujemne przechodzą do metalu.
Chlorek sodu przewodzi prąd elektryczny dopiero po stopieniu, ponieważ wówczas jony obecne w krysztale jonowym tej soli zostają uwolnione i mogą się swobodnie poruszać.