Niezbędny sprzęt i odczynniki: trzy probówki, woda bromowa, dwa miedziane druty, palnik
Przebieg doświadczenia:
1. W pierwszym etapie do trzech probówek z wodą bromową dodajemy substancję X, Y i Z.
Obserwacje: W probówce, do której dodano związek Z, woda bromowa uległa odbarwieniu. W pozostałych probówkach brak widocznych oznak reakcji.
Wniosek: Związek Z to pent-1-en.
2. W drugim etapie opalamy dwa miedziane druty nad palnikami. Następnie gorące druty zanurzamy w związkach X i Y i ponownie wkładamy druty do płomieni.
Obserwacje: Płomień z drutem, który zanurzony był w związku X, przyjął niebieskozieloną barwę. W płomieniu z drutem, który zanurzony był w związku Y, brak charakterystycznych oznak reakcji.
Wniosek: Związek X to 1-chloropentan, a związek Y to pentan. Niebieskozielona barwa płomienia wskazuje na tworzenie halogenku miedzi(II) pod wpływem obecności chloru.
W pierwszym kroku zwróć uwagę na budowę wszystkich związków. Tylko jeden spośród nich (pent-1-en) zawiera wiązanie wielokrotne, które powoduje, że woda bromowa ulega odbarwieniu. Dochodzi do tego w reakcji:
CH2=CH—CH2—CH2—CH3 + Br2 → CH2Br—CHBr—CH2—CH2—CH3
Etap drugi służy zatem rozpoznaniu chloropochodnej. Niebieskozielone zabarwienie płomienia jest charakterystyczne dla związków, które w swojej budowie mają chlor, brom lub jod.