Fe2S3 – siarczek żelaza(III)
Sr(NO3)2 – azotan(V) strontu
MgI2 – jodek magnezu
AgNO3 – azotan(V) srebra(I)
CaSO3 – siarczan(IV) wapnia
Cr2(SO4)3,- siarczan(VI) chromu(III)
MgCO3 – węglan magnezu
Nazwy soli składają się z dwóch członów. Pierwszy to pochodzenie zależne od kwasu. Dla soli kwasów tlenowych używamy końcówki -an (np. siarczan, węglan), natomiast dla beztlenowych – końcówki -ek (np. chlorek, jodek). Drugą część stanowi nazwa metalu. Dla metali 1 i 2 grupy, ale także dla glinu i cynku, nie ma konieczności podawania wartościowości. Wartościowość kwasu podajemy, gdy istnieją analogiczne kwasy, o innej wartościowości (np. kwas siarkowy(IV) i (VI)).