Do schematu: w probówce chloran (I) sodu, do probówki dodajemy kwas octowy.
Obserwacje: wydzielenie się bezbarwnego, bezwonnego gazu.
Wniosek: Nie wszystkie tlenowe kwasy chloru są mocniejsze od kwasu octowego, ponieważ kwas octowy wyparł kwas chlorowy (I) z roztworu jego soli.
Zaproponowana hipoteza nie była słuszna, ponieważ kwas chlorowy (I) jest kwasem słabszym od kwasu octowego, o czym świadczą różnice w ich wartościach stałych dysocjacji (niższa dla kwasu chlorowego (I), wyższa dla kwasu octowego).
Kwas chlorowy (I) jest nietrwały i szybko rozpada się na kwas solny i tlen.
Równanie zachodzącej w doświadczeniu reakcji: