∆T = 1°C
ρr = 13500
– gęstość rtęci
ρn = 810
– gęstość nafty
ρw = 1000
– gęstość wody
cwr = 100
– ciepło właściwe rtęci
cwn = 2100
– ciepło właściwe nafty
cww = 4190
– ciepło właściwe wody
V = 1 m – objętość3 jest równa dla wszystkich naczyń, zatem możemy przyjąć, że jest równa 1 m3
Q1 = ? – ciepło dostarczone rtęci
Q2 = ? – ciepło dostarczone nafcie
Q3 = ? – ciepło dostarczone wodzie
cw=
·∆T
m = ρV
Ze wzoru na ciepło właściwe wynika, że
Q = cw· m · ∆T
Po podstawieniu za m, ρ · V, mamy:
Q = cw · ρ · V · ∆T
Zatem
Q1 = 100
· 13500
· 1 m3 · 1°C = 1350000 J
Q2 = 810
· 2100
· 1 m3 · 1°C = 1701000 J
Q3 = 1000
· 4190
· 1 m3 · 1°C = 4190000 J
Q1 < Q2 < Q3
Najmniej ciepła trzeba dostarczyć do naczynia z rtęcią.
Ilość dostarczonego ciepła potrzebna do ogrzania tej samej objętości różnych substancji o konkretną wartość zależy od gęstości tej substancji oraz jej ciepła właściwego.