Przykładowe rozwiązanie – Pojezierze Kaszubskie:
Całkowite wycofanie się lądolodu około 10 tysięcy lat temu sprawiło, że rzeźba tego obszaru nie uległa znaczącej denudacji, zachowały się formy lądowe w postaci wzniesień morenowych o znacznych różnicach wysokości bezwzględnych (Wieżyca – 329 m n.p.m.) i względnych – przyjęto nazwę Szwajcarii Kaszubskiej sugerującej podobieństwo do rzeźby górskiej.
Występuje gęsta sieć jezior, często rynnowych. Duży udział w ukształtowaniu terenu miała też działalność wód roztopowych, które wymodelowały doliny fluwioglacjalne, a wody zasilają dolną Wisłę. Osady morenowe przyczyniły się do powstania słabych gleb bielicowych. Region charakteryzuje się dużą lesistością, z przewagą sosny, buka i grabu.
