Przykładowe rozwiązanie:
Tanzania
Podstawą gospodarki jest rolnictwo, w którym zatrudnionych jest 80% ludności czynnej zawodowo. Grunty orne zajmują tu tylko 6% powierzchni kraju, pastwiska to około 40%, a reszta to lasy (47%) i nieużytki.
Do podstawowej uprawy należy sizal. Stanowi to 10% jego produkcji światowej, co daje krajowi czwarte w świecie. Uprawia się tu także tytoń, kawę, pszenicę.Są to jednak uprawy plantacyjne. W gospodarstwach chłopskich uprawiane jest sorgo, banany, maniok, bataty, bawełna i orzeszki ziemne. Natomiast na wybrzeżu – dzięki panującym tam warunkom klimatu wilgotnego i gorącego – ryż, kukurydza i palmę kokosową.
Wyspy Zanzibar i Pemba słynne są z największych na świecie pól uprawnych znanej przyprawy – goździków (ponad 80% światowej produkcji). Podstawa gospodarki, zwłaszcza w centralnej części kraju, jest hodowla bydła, kóz, owiec oraz trzody chlewnej. Produkcja rolnicza nie zaspokaja jednak potrzeb państwa, dlatego tez kraj ten zmuszony jest często do korzystania z zagranicznej pomocy żywnościowej. Dzięki pomocy agendy ONZ do spraw rolnictwa i wyżywienia (FAO) Tanzania reformuje swoje rolnictwo i powoli odnosi sukcesy.
Tanzania ma dość bogatą bazę surowcową. Wydobywa się tu diamenty, rubiny, szafiry, złoto, ołów, wolfram, miedź, rudy żelaza i gaz ziemny. Najważniejszą gałęzią przemysłu jest przetwórstwo sizalu, kawy i bawełny.
Duży udział w gospodarce ma obecnie turystyka. Odmienna kultura, wspaniale krajobrazy i przyroda przy niskich cenach corocznie przyciągają coraz więcej turystów, a co za tym idzie wzrosły również wpływy z turystyki. Park Narodowy Serengeti z największym skupiskiem zebr, gazeli, gnu i antylop oraz góry Kilimandżaro z najwyższym szczytem Kibo czy czynny wulkan Meru sięgający 4565 m n.p.m. są największymi atrakcjami turystycznymi Tanzanii. Interesujący jest lud zamieszkujący Tanzanię – rdzenni Masajowie i plemiona Bantu (bardzo barwnie i charakterystycznie odziani), którzy są przyjaźni w relacjach z turystami.
Tanzania ma szansę na dalszy rozwój swojej gospodarki głównie poprzez wzrost poziomu edukacji i zatrudnienie głównie w przemyśle, który może wyraźnie zwiększyć przetwórstwo surowców i eksportować produkty, które dają więcej zysku niż sprzedaż surowców. W skali regionu Tanzania postrzegana jest jako państwo stabilne, zawdzięcza go jednak w dużym stopniu zagranicznej pomocy. W skali globalnej znajduje się bowiem w pierwszej dwudziestce państw, które otrzymują największe wsparcie rozwojowe.
